اثبات اعتبار اسناد
همانطور که می دانیم یکی از اساسی ترین ادله دعوا سند می باشد و در بسیاری موارد سند نقش اساسی در تصمیم دادگاه ایفا می کنند. در این حالت اثبات اعتبار اسناد نقش اساسی ایفا می کند.از این سو،ممکن است این سوال برای خیلی از افراد پیش اماده باشد که چگونه می توان اعتبار اسناد را دادگاه اثبات کنیم.
در این مقاله سعی داریم شیوه اثبات اعتبار اسناد را بررسی نماییم.ولی باید به این نکته توجه نمود که اسناد از پیچیدگی خاصی برخوردار می باشند بنابراین به کار گیری مشاوره حقوقی کمک شایانی به این امر می نماید. گروه حقوقی وکیل می خوام با به کار گیری وکلای مجرب می توان در خصوص اسناد تجاری به شما کمک فراوانی خواهد کرد.
چگونگی رسیدگی به اصالت سند در جلسه دادرسی
طبق ماده ۲۰۰ قانون آیین دادرسی مدنی: رسیدگی به دلایل که صحت آن بین طرفین مورد اختلاف و موثر در تصمیم نهایی دادگاه باشد، در جلسه دادرسی به عمل می‌آید؛ مگر در مواردی که قانون طریق دیگری تعیین کرده باشد.این به این معنی است که نمی‌توان در دفتر کار‌شناسی یا محل دیگری از انکارکننده استکتاب به عمل آورد.
رسیدگی به اصالت سند در اولین جلسه دادرسی صورت میگیرد، به همین دلیل خواهان و خوانده هر دو مکلف شده‌اند تا اصل مستندات خود را در جلسه اول رسیدگی جهت ملاحظه طرف مقابل و ارایه به دادگاه همراه خود بیاورند. و چنانچه تا پایان جلسه دادرسی اسنادی که طرفین به آن استناد می کنند به دادگاه تحویل نگردد، سند مذکور از دلایل مندرج در پرونده خارج می شود.
شیوه اثبات اعتبار اسناد
برای بررسی شیوه اثبات اعتبار سند باید به برخی مواد قانون آیین دادرسی مدنی اشاره کنیم. طبق ماده ۲۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی سندی که در دادگاه به آن استناد می شود، ممکن است به نفع طرف مقابل باشد. در این صورت شخصی که به آن استناد می جوید حق ندارد آن را پس بگیرد، یا از دلایل پرونده خارج نماید. ممکن است سندی که توسط یکی از طرفین دعوی به آن استناد می شود نزد طرف مقابل باشد، که در این حالت برابر با ماده ۲۰۹ قانون آیین دادرسی مدنی طرفی که سند نزد وی است می بایست آن را به دادگاه تسلیم نماید. چنانچه طرف دعوی به وجود سند نزد خود اقرار نماید اما از ابراز آن خودداری کند، دادگاه می تواند آن سند را از قرائن مثبته به شمار آورد.
همچنین این امکان محتمل است که در جریان رسیدگی و دادرسی نسبت به اعتبار اسناد رسمی مثل سند وکالتی و سند قطعی ادعای جعل شود. طبق ماده ۲۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی ادعای جعل می بایست مستند به ادله و قرائن منطقی باشد. دادگاه موظف است نخست به ادعای جعل سند رسیدگی کرده و اعتبار سند را از حیث شکلی و ماهیتی مورد بررسی قرار دهد. هنگامی که نسبت به یک سند رسمی ادعای جعل می شود، طرفی که آن سند را ارائه نموده میتواند از استناد به آن انصراف دهد. در غیر این صورت می بایست ظرف مهلت ۱۰ روز از ابلاغ ادعای جعل دلایل خود مبنی بر اعتبار سند را به دادگاه ارائه نماید. دادگاه موضوع را بررسی کرده و در ضمن صدور حکم نسبت به اعتبار سند نیز تصمیم گیری می نماید.
